Κλείνει ένας κύκλος της νεότερης ιστορίας των Σαπών

Με αφορμή, πριν από λίγες ημέρες, τoν θάνατο του Χαράλαμπου Μαλλίδη ( γέννημα και θρέμμα Σαπαίου) πέρασε από το μυαλό μου ένας συλλογισμός.

Μερικοί άνθρωποι αποτελούν στην κυριολεξία την νεότερη ιστορία των Σαπών.

Είναι αυτοί που γεννήθηκαν, έζησαν όλα τα χρόνια και απεβίωσαν στις Σάπες.

Γεννήθηκαν από πρόσφυγες γονείς κατά τα έτη 1923 έως 1933, πήγαν σχολείο, εργάστηκαν, δημιούργησαν οικογένεια, επένδυσαν, μεγάλωσαν τα παιδιά τους ,έφτασαν σε κάποια ηλικία έφυγαν από τη ζωή και κατέλαβαν ένα μικρό χώρο στα δημοτικά κοιμητήρια των Σαπών.

Αυτοί οι άνθρωποι είναι πάρα πολλοί.

Αναφέρω ενδεικτικά τους : Μαλλίδη Χαράλαμπο, Κώστα Μπακιρτζή, Χαράλαμπο Σεραφειμίδη, Κοζίδη Σάββα, Κώστα Πορτοκάλογλου, Γρηγόρη Χαριτόπουλο, Λάκη Σταυρίδη, Γιάννη Πετρογλου, Κώστα Γιουφτσιάδη, Παναγιώτη Ευσταθόπουλο, Νικόλαο Καραθανάση , Θόδωρο Καραθανάση, Κιρκινέζη Τάκη, Κιρκινέζη Αλέκο, Νερατζή Μαλλίδη, Σωτηράκη Πέτρογλου, Γιάνκο Βογδανίδη, Μουχταράκο Γιώργο, Κηπουρό Κώστα, Θοδωρή Αθανασιάδη, Πλαστήρα Πενηντάρη, Τζανίδη Αλέκο, Σεραφειμίδη Τάκο, Μπακιρτζή Θανάση Ψειμενίδη Βασίλη, Καραβασίλη Απόστολο, Πορτοκάλογλου Θανάση, Καραβασίλη Φωκίων, Γρηγορίου Γρηγόρη…

Όλοι η ζωή τους ήταν οι Σάπες, στίς Σάπες…

Συμμετείχαν στην καθημερινή, κοινωνική, οικονομική, πολιτιστική, πραγματικότητα της περιοχής βάζοντας ένα λιθαράκι γιαυτόν τον τόπο.

Άλλοι πολύ άλλοι λιγότερο, όλοι όμως κάτι προσέφεραν ώστε οι Σάπες μετά την προσφυγιά του 1922- 1924, την κατοχή και τον εμφύλιο, να γίνουν στην αρχή μια πρωτοποριακή κωμόπολη και κατόπιν μια μικρή πόλη.

Κατάφεραν να κρατήσουν ζωντανή την ιστορία, την παράδοση, τις συνήθειες, τα ήθη και τα έθιμα του τόπου.

Μπόρεσαν να προσδώσουν κύρος, αξιοπιστία και αίγλη σε ένα μικρό μέρος συμβάλλοντας στο να τον σέβονται μικροί και μεγάλοι μακριά και κοντά.

Συνέβαλλε ο καθένας με τον τρόπο, του γιατί εκτός από την αγάπη για την πατρίδα τους έμεναν εδώ, εδώ είχαν τις περιουσίες τους,  και προσπάθησαν ώστε να μην διολισθαίνει αυτός ο τόπος.

Τώρα όσο περνούν τα χρόνια και φεύγουν από τη ζωή αυτοί οι άνθρωποι, χάνεται η συγκεκριμένη γενιά, κλείνει ένας κύκλος από τη νεότερη ιστορία των Σαπών, την μετά το 1922 ιστορία του.

Δημιουργείται όμως και ένα κενό το οποίο ελπίζουμε να μην είναι δυσαναπλήρωτο.

Η εξέλιξη αυτή θα πρέπει να προβληματίσει τις νεότερες γενιές, αυτούς που κατάγονται από τις Σάπες αυτούς που ήρθαν ως πρόσφυγες αργότερα, αυτούς που μετοίκισαν από τους γύρο οικισμούς, αυτούς που ήρθαν να εργαστούν, ή βρέθηκαν για τον οποιοδήποτε λόγο στην περιοχή μας .

Θα μπορέσουν άραγε να κρατήσουν τις Σάπες και την ευρύτερη επαρχία στο ύψος που η προηγούμενη γενιά κατόρθωσε;

Οι νεότερες γενιές και οι νέοι κάτοικοι των Σαπών επωμίζονται μια μεγάλη ευθύνη.

Να παραδώσουν στους επόμενους, τουλάχιστον όπως παρέλαβαν την πόλη.

Η γενιά αυτή της οποίας ο ιστορικός κύκλος σε λίγο κλείνει, κατόρθωσε κάτω από αντίξοες πραγματικά συνθήκες να κρατηθεί η ίδια και να κρατήσει τον τόπο σε υψηλά επίπεδα.

Οι νέες συνθήκες, οι σημερινή άσχημη κατάσταση, ιδιαιτέρα στον τομέα της οικονομίας, επιβάλλουν να δουλέψουν ακατάπαυστα όλοι οι νεότεροι προς μία και μοναδική κατεύθυνση: Την ανάπτυξη και την αναζωογόνηση των Σαπών.