του Δρ. Ευριπίδη Στ. Στυλιανίδη,

Βουλευτή Ροδόπης – πρώην Υπουργού,
Αναπληρωτή Καθηγητή Νομικής Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Κύπρου

Η αγωνία της Δύσης, τόσο της ΕΕ όσο και των ΗΠΑ, να μη δημιουργηθεί μαύρη τρύπα στα Δυτικά Βαλκάνια που θα επέτρεπε την εκ νέου μετατροπή τους σε πεδίο γεωστρατηγικών συγκρούσεων τοπικών ή μεταξύ ΝΑΤΟ – Ρωσίας, οδήγησε στην ανάγκη βιαστικής διευθέτησης παλιών ζητημάτων, όπως το Σκοπιανό και επίσπευσης της ένταξης των τοπικών κρατών στην Ευρωατλαντική Συμμαχία και την ΕΕ. Υπό αυτή την έννοια ήταν κατά κοινή ομολογία αναγκαία η υπογραφή μια συμφωνίας μεταξύ Αθηνών-Σκοπίων. Μιας όμως άρτιας και βιώσιμης συμφωνίας, που δεν θα άφηνε κενά και στρεβλώσεις τα οποία θα μπορούσαν στο μέλλον να πυροδοτήσουν εκ νέου εθνικισμούς, συγκρούσεις συμφερόντων ή εντάσεις επικίνδυνες για την περιοχή των Βαλκανίων.