Η Τοπική Αυτοδιοίκηση

Τους θεσμούς της Αυτοδιοίκησης ο κόσμος του εμπιστεύεται περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο σύστημα της εν γένει δημόσιας διοίκησης, όμως το κεντρικό κράτος, φαίνεται, να μην δείχνει το αντίστοιχο ενδιαφέρον για την καλή και εύρυθμη λειτουργία τους.

Τουναντίον, φορτώνει τους δήμους αλλά και τις Περιφέρειες με αρμοδιότητες και ευθύνες που απαιτούν παραπάνω προσωπικό καθώς και αυξημένα κόστη.

Όμως, παράλληλα, τους περιορίζει τους οικονομικούς πόρους, τους απογυμνώνει από στελέχη, τους αφήνει με τη γραφειοκρατία, τους «στραγγαλίζει», χωρίς δομές και ευκαιρίες.

Κατά τα άλλα το κράτος έχει απαιτήσεις από ένα σύστημα… που κηδεμονεύει και δεν αυτοδιοικείται επί της ουσίας.

Και δεν αντιλαμβάνεται τις προσδοκίες των πολιτών που περιμένουν πρωτοβουλίες και δράσεις, σχεδιασμό αναπτυξιακής προοπτικής.

Πράξεις και έργα προόδου. Απέναντι σ’ αυτές τις ανάγκες κωφεύει, αγνοεί τις ανάγκες ενίσχυσης σε πόρους και στελέχη και προσποιείται ότι δεν καταλαβαίνει.

Όμως χωρίς τοπική ανάπτυξη και δυνατότητα τοπικών πρωτοβουλιών δεν γίνεται να διαμορφωθούν προοπτικές προόδου για το μέλλον.

Η Τοπική Αυτοδιοίκηση χρειάζεται εύρωστο οικονομικό περιβάλλον και κατάλληλο θεσμικό υπόβαθρο που θα την διευκολύνει να λειτουργήσει με άνεση, ευελιξία και ταχύτητα και μαζί με ικανά και αποτελεσματικά στελέχη να φέρει αποτελέσματα και πρόοδο στις τοπικές κοινωνίες.