ΣΤΟΝ ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΛΛΟΓΟ «Ο ΦΑΡΟΣ» ΑΚΡΟΠΟΛΕΩΣ ΤΩΝ ΜΑΧΗΤΩΝ ΤΗΣ ΕΟΚΑ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΜΙΛΗΣΕ Ο ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ

Καλεσμένος του Εθνικού Συλλόγου των Αγωνιστών της ΕΟΚΑ «Φάρος» στη Λευκωσία, μίλησε ο Βουλευτής Ροδόπης της Νέας Δημοκρατίας και Αν. Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου της Νομικής του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Κύπρου με θέμα: «Η Ελληνική Επανάσταση του 1821 και ο εθνικοαπελευθερωτικός Αγώνας της ΕΟΚΑ της 1ης Απριλίου 1955». Στην εκδήλωση συμμετείχαν Βουλευτές του Δημοκρατικού Συναγερμού, Δήμαρχοι, το προεδρείο του Εθνικού συλλόγου και άλλων συλλόγων, αγωνιστές της ΕΟΚΑ και απόγονοι τους καθώς και πολύς κόσμος. Ακολούθησε μουσικοχορευτικό πρόγραμμα όπου μαθητική χορωδία τραγούδησε πατριωτικά τραγούδια για τους αγωνιστές και χορευτικό συγκρότημα χόρεψε παραδοσιακούς κυπριακούς χορούς.

 

Ο παραλληλισμός που επιχείρησε ο ομιλητής ανάμεσα στον ξεσηκωμό του 1821 με αυτόν του 1955 εναντίον δύο κραταιών αυτοκρατοριών με επιτυχία, έκανε ιδιαίτερα θετική εντύπωση και τόνωσε το πατριωτικό φρόνημα του ακροατηρίου. Ακολουθεί αναλυτικά η ομιλία του Ευριπίδη Στ. Στυλιανίδη:

ΟΜΙΛΙΑ ΓΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ 1821 ΚΑΙ ΑΓΩΝΑ ΕΟΚΑ 1955, ΚΥΠΡΟΣ 31.3.2025

 

Κυρίες και κύριοι,

 

Η πρόσκληση σας να μιλήσω σήμερα είναι μεγάλη τιμή για μένα, διότι γνωρίζω πολύ καλά σε ποιους απευθύνομαι και νιώθω ηθικά, εθνικά και αξιακά μεγάλο σεβασμό γι’αυτό που αντιπροσωπεύετε ιστορικά ως φορέας.

 

Εκπροσωπώ στη Βουλή των Ελλήνων εδώ και 25 χρόνια μια περιοχή που σκλαβώθηκε 100 χρόνια πριν την υπόλοιπη Ελλάδα και απελευθερώθηκε 100 χρόνια μετά, τη ΘΡΑΚΗ. Η Θράκη έζησε, όχι 400, αλλά 600 χρόνια σκλαβιάς και πέρασε πολλές δοκιμασίες πριν ενταχθεί στον εθνικό κορμό. Είναι η ομοιοπαθής αδελφή της Κύπρου. Είναι το άλλο άκρο του Ελληνισμού με μεγάλη και αθέατη προσφορά σε πλούτο και αίμα, σε αγώνες και θυσίες.

 

Είμαι κι εγώ που σας μιλώ παιδί προσφυγικής οικογένειας που δύο φορές έχασε της πατρίδα της. Αυτό όμως δεν αποθάρρυνε την οικογένεια μου. Οι λεμονιές και οι ελιές που έφερε ο Παππούς μου από την αυλή μας στις Σαράντα Εκκλησιές της Ανατολικής Θράκης και στην Κωνσταντινούπολη ξαναφύτρωσαν και θέριεψαν στη Ροδόπη. Οι εικόνες της Παναγίας που έσωσαν φεύγοντας με τα κάρα ξαναστεγάστηκαν σε νέες εκκλησίες. Και η ελπίδα, η γνώση, η εμπειρία των γονιών μας ξαναβρήκαν βήμα να διδάσκονται και να μεταλαμπαδεύονται στη γενιά των παιδιών μας από τα σχολεία που κτίσαμε στην ελεύθερη Θράκη και από τα γεμάτα αμφιθέατρα του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης. Του Πανεπιστημίου που πρώτο άνοιξε τις πόρτες του για να υποδεχθεί και να αγκαλιάσει τα αδέλφια μας, τους πρόσφυγες της ματωμένης Κύπρου που συνεχίζει να τελεί υπό παράνομη εισβολή και κατοχή. Κάτι που εμείς οι Θράκες το λέμε και το φωνάζουμε για να το ακούνε και κάποιοι εξ Αθηνών που μιλούν απαράδεκτα και απερίσκεπτα για «Τουρκική Δημοκρατία της Βορείου Κύπρου».

 

Αγαπητοί φίλοι,

 

Μου ζητήθηκε σήμερα να μιλήσω συνδυαστικά για δύο μεγάλες στιγμές του κοινού μας έθνους, την Ελληνική Επανάσταση του 1821 και την έναρξη του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ στις 1 Απριλίου 1955. Τα κοινά στοιχεία αυτών των δύο επαναστάσεων είναι ότι:

1. Οι αγωνιστές δεν υπολόγισαν τη συντριπτική υπεροχή του αντιπάλου. Και στις δύο περιπτώσεις τα έβαλαν με αυτοκρατορίες ή την Οθωμανική ή τη Βρετανική.
2. Κινητήριος δύναμη τους δεν ήταν μόνο το μυαλό που ορίζει την ισορροπία συμφερόντων, αλλά κυρίως η ψυχή, δηλαδή η πίστη σε αξίες.
3. Η αγάπη για την πατρίδα, η ιεράρχηση της Ελευθερίας πάνω από το δικαίωμα της ζωής και η πίστη στην Ορθοδοξία, τροφοδότησαν τον αγώνα με απίστευτες δυνάμεις που δεν μπόρεσε ποτέ να προβλέψει ο εχθρός.

Γι’αυτούς τους αγώνες επιτρέψτε μου να μοιραστώ κάποιες σκέψεις μαζί σας φωτίζοντας πρόσωπα που αναδείχθηκαν φωτεινά παραδείγματα ανδρείας, αρετής και φιλοπατρίας.

 

Αναρωτιέται ο Ρουσσώ στο Κοινωνικό Συμβόλαιο: Ποιος είναι αυτός ο Έλληνας Διαφωτιστής που κηρύσσει αξίες ίδιες με τη Γαλλική και Αμερικανική Επανάσταση - την Ελευθερία, την Ισότητα, την Αδελφοσύνη - χωρίς να έχει σπουδάσει στην Εσπερία, αλλά έχοντας μελετήσει την αρχαία Ελληνική Γραμματεία και το Ορθόδοξο Χριστιανικό Πνεύμα στην Αθωνιάδα Σχολή του Αγίου Όρους;»

 

Δεν είναι άλλος από τον εμπνευστή της Ελληνικής Επανάστασης Ρήγα Φεραίο τον Βελεστινλή. Τον οραματιστή που μίλησε για αυτοκράτορα Λαό, για πολυπολιτισμική Αυτοκρατορία της Ανατολής με επίσημη την Ελληνική γλώσσα και κυρίαρχη την Ορθόδοξη Ταυτότητα, τον διαμορφωτή του πρώτου Συντάγματος, της Χάρτας και του Θούριου που αφύπνισε το σκλαβωμένο γένος και επικαιροποίησε τις αξίες του διαχρονικού Ελληνικού πολιτισμού. Μίλησε για την Ισότητα που δεν αναγνωρίζει τίτλους ευγενείας. Από τότε μέχρι σήμερα μόνο το Ελληνικό και το Αμερικανικό Σύνταγμα έχουν αποδεχθεί αυτόν τον κανόνα. Ο Ρήγας πυροδοτεί μία επανάσταση, τα χαρακτηριστικά της οποίας δεν έχουν προηγούμενο.

 

Για να συνειδητοποιήσει κανείς πώς επιβίωσε ο Ελληνισμός πρέπει να διακρίνει την έννοια του Ελληνικού Κράτους που είναι μόλις 204 ετών, από το Ελληνικό Έθνος και γενικότερα τον Ελληνικό Πολιτισμό που μετρά μερικές χιλιετηρίδες συνεχούς παγκόσμιας λάμψης. Τις αξίες αυτού του πολιτισμού διατήρησαν οι Έλληνες χάρη στην οικογένεια, την Εκκλησία και τις κοινότητες τους, πολλές φορές χωρίς καν να τις κατανοούν σε βάθος.

 

Ο Κολοκοτρώνης προστάτευε τα μάρμαρα χωρίς να γνωρίζει το «γιατί», έχοντας όμως απόλυτη συνείδηση, ότι αυτά τον συνδέουν με την ιστορική ρίζα του γένους και τόνιζε «ότι είναι να κάνουν οι Έλληνες, θα το κάνουν μόνοι τους και δεν έχουν ελπίδα καμία από τους ξένους».

 

Από τον ξεσηκωμό της ΕΟΚΑ μέχρι και τη σημερινή παράνομη εισβολή και κατοχή της Κύπρου, ηχούν δυνατά στα αυτιά μας οι στίχοι του Διονυσίου Σολωμού που εμπνεύστηκε από τη μεγάλο ξεσηκωμό:

 

«Με τα ρούχα ματωμένα

ξέρω ότι έβγαινες κρυφά

να γυρεύεις εις τα ξένα

Άλλα χέρια δυνατά