Ερ: Κύριε Πεταλωτή, πώς βλέπετε να εξελίσσεται το θέμα της
διαπραγμάτευσης; Πιστεύετε ότι η κυβέρνηση έχει καθυστερήσει; Έπρεπε να την
είχε ήδη κλείσει;
Απ: Σίγουρα καμία διαπραγμάτευση δεν είναι τόσο απλή όσο
φαίνεται. Ειδικά όμως όταν αφορά στην αξιολόγηση και άρα στη χρηματοδότηση της
χώρας, κάθε καθυστέρηση δημιουργεί μεγαλύτερη ασφυξία για την οικονομία.
Απαιτείται σχέδιο και αποφασιστικότητα και κυρίως εμπιστοσύνη, στοιχεία που η
κυβέρνηση δυστυχώς έχει απωλέσει λόγω της διγλωσσίας της και της αλλοπρόσαλλης
πολιτικής της. Πέρα από τη σημερινή της αναποφασιστικότητα, η θητεία Βαρουφάκη,
αλλά και το σημερινό φλερτάρισμα στελεχών τής κυβέρνησης με τη δραχμή,
κατέστησαν προβληματική οποιαδήποτε κίνησή της, με τη χώρα να υφίσταται τις
συνέπειες. Στην προηγούμενη αξιολόγηση κατηγορούσαν όσους την προέτρεπαν να την
κλείσει και να αφήσει την θεωρία της για «πολιτική διαπραγμάτευση» που μόνον η
ίδια αντιλαμβανόταν. Σήμερα ο ίδιος ο κ. Χουλιαράκης δηλώνει ότι «η αξιολόγηση
πρέπει να κλείσει πάση θυσία». Ανερμάτιστες δηλαδή κατ΄ εξακολούθηση λογικές
και πρακτικές, με τεράστιο και σε βάθος κόστος.
Ερ: Πώς σχολιάζετε την εμμονή Σόιμπλε να σπρώχνει και πάλι
την Ελλάδα προς τη έξοδο και πώς βλέπετε τις αντιδράσεις των σοσιαλδημοκρατών
που του συνέστησαν να συγκρατηθεί. Επίσης τις φωνές που ορθώνονται τις
τελευταίες μέρες στον γερμανικό Τύπο εναντίον του;
Απ: Ο κ. Σόιμπλε ως εκφραστής της πιο σκληρής γραμμής απέναντι
στο ελληνικό ζήτημα εξακολουθεί να πιέζει με τρόπο που πολλές φορές φέρνει τα
αντίθετα αποτελέσματα. Νομιμοποιεί τις πιο λαϊκιστικές φωνές της Ευρώπης με τον
τρόπο αυτό και δημιουργεί ανεύθυνους «ήρωες», θολώνοντας την πραγματικότητα που
προστάζει να είμαστε σοβαροί και συνεπείς . Δυστυχώς από το 2009 που κληθήκαμε
να αντιμετωπίσουμε ως χώρα την κρίση, είχαμε να κάνουμε με πλειάδα συντηρητικών
κυβερνήσεων που αρνούνταν να αντιμετωπίσουν το ευρωπαϊκό πρόβλημα που
εξελισσόταν. Ούτε καν το στοιχειώδες δεν έπραξαν, να συστήσουν στον ομοϊδεάτη
τους κ. Σαμαρά να αντιληφθεί το πρόβλημα και αντί για το σίριαλ των Ζαππείων να
παράσχει μια στοιχειώδη συναίνεση. Ο απεγκλωβισμός των Γερμανών
Σοσιαλδημοκρατών από τον σφιχτό εναγκαλισμό με Μέρκελ και Σόιμπλε δημιουργούν
σημεία αισιοδοξίας, όπως και μια διαφαινόμενη επικράτηση Σουλτς στην
καγκελαρία, με δεδομένη τη στήριξή του, σίγουρα δημιουργούν προϋποθέσεις για
άλλο τοπίο στην Ευρώπη άρα και στην Ελλάδα.
Ερ: Εσείς βλέπετε να βρίσκεται τελικά μια συμβιβαστική λύση
ή θα οδηγήσουν οι δανειστές την Αθήνα σε αδιέξοδο; Κάποιοι λένε ότι η κ. Μέρκελ
θα κάμψει τις αντιδράσεις του κ. Σόιμπλε, επίσης άτι θα βρεθεί μια «μεσοβέζικη»
λύση με το ΔΝΤ.
Απ: Θεωρώ ότι τελικά θα κλείσει η αξιολόγηση, αλλά οι όροι
της θα βαραίνουν διαρκώς. Το θέμα του κλεισίματος, όμως, δεν αφορά μόνον την κ.
Μέρκελ. Και η λογική που κυριαρχεί στην ελληνική κοινή γνώμη, ότι εμείς απλώς
περιμένουμε τις εσωτερικές διεργασίες σε Γερμανία και τη σχέση της με το ΔΝΤ,
είναι λανθασμένη. Το πρόγραμμα υλοποιείται από δύο μέρη, ένα εκ των οποίων
είναι η χώρα μας. Οι άμεσες συνέπειές του μας αφορούν. Δεν είναι δυνατόν να
μένουμε απαθείς περιμένοντας σαν θεατές τους εταίρους μας. Είναι κακόγουστο και
επικίνδυνο επικοινωνιακό το τρικ των «δανειστών που δεν τα βρίσκουν μεταξύ
τους» κι η κυβέρνηση απλώς να είναι το δήθεν θύμα και απλός σχολιαστής. Λύση
προσωρινή θα βρεθεί με εκατέρωθεν συμβιβασμούς, σίγουρα, αυτό όμως θα αποτελεί
απλώς ακόμη ένα μόνο βήμα. Το να βγούμε στις αγορές, να μειωθεί η τεράστια και
εντεινόμενη ανεργία και να περάσουμε στην ανάπτυξη μετά από τόσα χρόνια είναι
το ζητούμενο. Κι εκεί δυστυχώς δεν φαίνεται φως με τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-
ΑΝΕΛ, αλλά χωρίς να βλέπουμε ακόμη σχέδιο και από τους υπό προσδοκία
κυβερνήτες.
Ερ: Πόσο σημαντική για την Ελλάδα και γενικότερα για την
Ευρώπη θα είναι μια νίκη του SPD και του Μάρτιν Σουλτς;
Απ: Η Ευρώπη, ολοφάνερα, δεν μπορεί να προχωρήσει άλλο έτσι
όπως είναι. Ο κύκλος της συντήρησης που δεν έβλεπε δήθεν το πρόβλημα μέχρι το
2009, που κατάντησε την Ευρώπη «γερμανική», που δημιούργησε αντανακλαστικά
φοβικότητας και λαϊκισμού πρέπει να σπάσει. Με νέο δεδομένο μάλιστα την
επικίνδυνη προεδρία Τραμπ στην Αμερική και την αποστασιοποίηση της Μεγ.
Βρετανίας από το ευρωπαϊκό γίγνεσθαι, η Ευρώπη πρέπει να ανακτήσει τον πολιτικό
της ρόλο. Δεν μπορεί να λειτουργεί υπηρεσιακά και μικροπολιτικά, ερήμην των
κοινωνιών της. Αυτήν την μεταστροφή μπορούν να την καταφέρουν μόνον οι
προοδευτικές δυνάμεις, με καθαρή πλέον γραμμή, σαφή πολιτική και απόφαση για
μεγάλες αλλαγές. Το SPD μπορεί να δώσει τέτοια μηνύματα και να ξαναβρεί η
Σοσιαλδημοκρατία το κυρίαρχο προοδευτικό της στοιχείο, το οποίο είχε σε μεγάλο
βαθμό απωλέσει.
Ερ: Πώς κρίνετε τις πρώτες κινήσεις Τραμπ και πόσο
ανησυχείτε για «τα αχαρτογράφητα νερά», που δημιουργήθηκαν μετά την εκλογή του,
στο παγκόσμιο σκηνικό και ειδικά για την Ευρώπη;
Απ: Η εκλογή Τραμπ σαφώς δημιουργεί αρνητικές προοπτικές για
την παγκόσμια πολιτική σκηνή. Ο δήθεν αντισυμβατισμός στην υπηρεσία όμως των
δισεκατομμυριούχων, επ΄ουδενί μπορεί να αποτελέσει απάντηση στην παγκόσμια
κρίση και τις αδυναμίες του πολιτικού συστήματος. Η λογική των κλειστών
κοινωνιών, της μισαλλοδοξίας και του ρατσισμού, μόνον αφαιρούν, δεν προσθέτουν,
και μόνον τεράστια προβλήματα δημιουργούν ειδικά όταν αυτός που τα επαγγέλλεται
και άρχισε ήδη να τα υλοποιεί έχει και τον ρόλο του πλανητάρχη. Γι΄αυτό
απαιτούνται λύσεις προοδευτικές και υπεύθυνες.
Ερ: Ανησυχείτε για το νέο σκηνικό έντασης που δημιουργεί η
Άγκυρα στο Αιγαίο; Φοβάστε ένα θερμό επεισόδιο;
Απ: Η Τουρκία συνεχίζει τις χρόνιες προκλήσεις της. Σταθερή
η πολιτική εντάσεων και η τακτική της. Το πρόσθετο και πλέον επικίνδυνο
στοιχείο είναι ότι όλα αυτά τα κάνει σε μια περίοδο εσωτερικής της
αποσταθεροποίησης και απόπειρα τού Ερντογάν να την εξάγει χωρίς να γνωρίζουμε
τα όριά του. Σημαντικά στοιχεία αποτελούν επίσης ότι και η χώρα μας βρίσκεται
στο απόγειο της κρίσης της, άρα είναι πιο ευάλωτη, αλλά και το γεγονός ότι το
Κυπριακό βρίσκεται πολύ κοντά σε λύση του, στο πλαίσιο του εφικτού. Οπότε μια
Τουρκία εριστική και κακοπροαίρετη αποτελεί και τροχοπέδη για τη συνεννόηση των
δυο χωρών που είναι απαραίτητη, αλλά και για τα εθνικά μας θέματα, όπως είναι
το Κυπριακό.
Ερ: Πώς προχωράει το νέο σκηνικό στη Δημοκρατική Συμπαράταξη
μετά τη συμμετοχή και του Κινήματος Δημοκρατών Σοσιαλιστών; Πιστεύετε ότι θα
κάνετε την έκπληξη στις εκλογές;
Απ: Η εξέλιξη της σύμπραξης του ΚΙΔΗΣΟ με τη Δημοκρατική
Συμπαράταξη είναι το πιο ευοίωνο σημείο στις πολιτικές εξελίξεις. Δίχως να
είναι τίποτε εύκολο και αυτονόητο, όλες οι δυνάμεις που συμπράττουν δείχνουν
ότι αντιλαμβάνονται την κρισιμότητα των στιγμών και την ανάγκη να υπάρξει η
πραγματικά προοδευτική απάντηση και επιλογή του πολίτη, που τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ όσο
και η ΝΔ προσπαθούν να εγκλωβίσουν σε ένα τεχνητό και μικροκομματικό δίπολο που
στην ουσία δεν υφίσταται, αφού δεν μπορεί να δώσει λύσεις στην κρίση. Ο ρόλος
μας είναι πολύ σημαντικός για τη χώρα, αλλά και πολύ δύσκολος, αφού έχουμε να
αντιμετωπίσουμε καλλιεργημένα στερεότυπα, αγκυλώσεις και συμφέροντα. Είμαι
αισιόδοξος γιατί δημιουργείται προοπτική να διευρυνθεί και να κυριαρχήσει το
προοδευτικό μέτωπο της χώρας.
Ερ: Το θέμα της ενδεχόμενης μετεκλογικής συνεργασίας σας με
τη ΝΔ έχει κλείσει; Στελέχη της ΝΔ λένε πως ακόμη και αν πάρουν αυτοδυναμία θα
απευθυνθούν σε όλες τις φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις; Εσείς, η Δημοκρατική
Συμπαράταξη επιμένετε σε κυβέρνηση με τη συμμετοχή οπωσδήποτε και του ΣΥΡΙΖΑ;
Απ: Εμείς δεν θα γίνουμε συμπλήρωμα ή ουρά κανενός. Αν ο κ .
Μητσοτάκης επιθυμεί διευρυμένες συνεργασίες οφείλει να το δείξει από τώρα με
συγκεκριμένες ενέργειες. Ούτε ρήξη έχει κάνει με το καραμανλικό κατεστημένο
μέσα στη ΝΔ, ούτε για τις αιτίες της κρίσης συζητά, ούτε το παραμικρό τολμηρό
σχέδιο για την υπέρβαση της κρίσης παρουσιάζει. Η αίσθηση που προκάλεσε με την
εκλογή του στην αρχηγία της ΝΔ έχει τελματώσει και η λογική του ώριμου φρούτου
είναι πάλι παρούσα, αλλά πολύ παλιά, αφού οι συνθήκες είναι πλέον τελείως
διαφορετικές.
Θεωρώ ότι η χώρα χρειάζεται να υπάρχει και μια σοβαρή συντηρητική
παράταξη που θα αφίσταται από τον δημοσιονομικό εκτροχιασμό της κυβέρνησης
Καραμανλή και την ανευθυνότητα Σαμαρά. Είναι προς απόδειξη αν το ίδιο πιστεύει
η σημερινή ΝΔ.
Ερ: Πώς σχολιάζετε την πρωτοβουλία Διαμαντοπούλου- Ραγκούση-
Φλωρίδη και τη διαφαινόμενη δημιουργία κοινού φορέα με το Ποτάμι;
Απ: Θεωρώ ότι στη δημιουργία ενός νέου προοδευτικού χώρου
πρέπει να συμμετέχουν και πολιτικοί που απέδειξαν τη μεταρρυθμιστική τους
λογική, την επάρκειά τους στην πολιτική διαχείριση, την τόλμη, την καινοτομία.
Υπό την έννοια αυτή οφείλουμε να υπάρξουμε με τις ωφέλιμες ιδιαιτερότητές μας
στο ίδιο σχήμα και να εμπνεύσουμε και τους πολίτες για συμμετοχή, υπέρβαση και
τολμηρές αποφάσεις. Μέχρι τότε, οφείλουμε όλοι να δημιουργήσουμε ένα κλίμα
εμπιστοσύνης και να λειάνουμε όποιες δευτερεύουσες διαφορές υπάρχουν, εφόσον
φυσικά θεωρούμε ότι είμαστε ταγμένοι στην ίδια πλευρά. Με την πρωτοβουλία αυτή
σαφώς και πιστεύω ότι βρισκόμαστε στην ίδια πλευρά και σίγουρα μόνον οφέλη και
για τη χώρα θα υπάρξουν από τη συμπόρευσή μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου