Δεν αρκεί μόνο ο εθελοντισμός …

Ο εθελοντισμός είναι μια έννοια. μια ιδέα, μια αξία, μια λειτουργία, ένας θεσμός που στις μέρες μας σπανίζει , αλλά είναι απόλυτα αναγκαίος για την επιβίωση της κοινωνίας μας ιδιαίτερα στην κατάσταση που βρίσκεται σήμερα.

Η ορθολογική λειτουργία του εθελοντισμού είναι η επικούρηση , η συμπληρωματική ή ενισχυτική δράση, η κάλυψη κάποιου κενού σε ένα αντικείμενο ή μια πρωτοβουλία.

Σε καμία περίπτωση ο εθελοντισμός, που διέπεται από την ανιδιοτελή προσφορά, δεν μπορεί να λειτουργήσει από μόνος του δομές και υπηρεσίες χωρίς την παρουσία - στήριξη των αρμόδιων αρχών που έχουν την ευθύνη γι’ αυτές τις δομές.

Για παράδειγμα δεν είναι δυνατόν οι εθελόντριες αδερφές νοσοκόμες να λειτουργούν αυτόνομα και εκτός του συνολικότερου σχεδιασμού του  Εθνικού Συστήματος Υγείας.

Το ίδιο και οι εθελοντές καθαρισμού των ακτών, οι εθελοντές συντήρησης αθλητικών χώρων, οι εθελοντές για τη συντήρηση πάρκων, πλατειών, σχολείων… κτλ.

Όλα αυτά μπορούν να βοηθήσουν, να προετοιμάσουν , να συμπληρώσουν ποτέ όμως να αναλάβουν εξ ολοκλήρου την ευθύνη για την πλήρη λειτουργία τέτοιων δομών ή δράσεων.

Την κύρια ευθύνη για όλα τα παραπάνω, ιδιαίτερα σε ότι αφορά το κράτος και την αυτοδιοίκηση, την έχουν οι υπεύθυνοι κρατικοί, περιφερειακοί και τοπικοί φορείς.

Φορείς που μπορούν να συνεργάζονται, να βοηθούν και να ενισχύουν το εθελοντικό κίνημα σε κάθε τομέα, χωρίς να το «φορτώνουν» όμως, βασιζόμενοι στο φιλότιμο και τις ευαισθησίες των μελών του,  την πλήρη ευθύνη.

Ούτε ο εθελοντισμός μπορεί να υποκαταστήσει τη διοίκηση, ούτε όμως οι διοικούντες πρέπει να αδρανούν ή να ολιγωρούν βασιζόμενοι στην ύπαρξη του εθελοντισμού.

Η ύπαρξη και ανάπτυξη εθελοντικού κινήματος  δεν απαλλάσσει τους διοικούντες από τις ευθύνες τους, ούτε αποτελεί το άλλοθι τους για αδράνεια.

Καλός λοιπόν ο εθελοντισμός αλλά δεν αρκεί πάντα.

 Και πάνω απ’ όλα, όπου υπάρχουν εθελοντές δεν πρέπει να επαναπαύονται οι υπεύθυνοι της διοίκησης.