Στη μνήμη του Ηλία Κουλαξίδη

Λίγες μέρες μετά από τον πρόωρο θάνατο του Ηλία Κουλαξίδη από τις Σάπες, μια παρέα φίλων του από τα παλιά συναντήθηκε σε γνωστό στέκι της πόλης.

Ήταν ο Ηλίας, ο Γιώργος, ο Τάκης , ο Νίκος , ο Χρήστος , ο Σπύρος, ο Μιχάλης , ο Γιώργος και άλλοι.

Το βασικότερο θέμα που κυριάρχησε στη συζήτηση ήταν ο Ηλίας που έφυγε τόσο γρήγορα από τη ζωή.

Όλοι είχαν έναν καλό λόγο να πουν για τον φίλο, τον συντοπίτη, τον συμμαθητή τον συμπαίκτη.

Θυμήθηκαν στιγμές από τα παιδικά τους χρόνια με τον Ηλία, από το σχολείο από το ποδόσφαιρο, από τον στρατό από τις προεκλογικές εκστρατείες από τις κερκίδες του γηπέδου από τα καράβια, από τα γλέντια, το καφενείο κτλ.

Όλοι είχαν μια καλή κουβέντα να πουν.

¨Όλοι θυμόταν τον γελαστό, καλόκαρδο , φιλότιμο και πάντα καλοπροαίρετο Ηλία.

Θυμήθηκαν περιστατικά, ιστορίες, ευτράπελα, ζαβολιές, γέλασαν αλλά και έκλαψαν.

Στο τέλος όλοι ευχήθηκαν στον Ηλία καλό ταξίδι και καλό παράδεισο γιατί του αξίζει πραγματικά.

Αυτό ίσως ήταν το πρώτο μνημόσυνο στη μνήμη του Ηλία Κουλαξίδη ευχόμενη όλοι, ο θεός να αναπαύσει την ψυχή του και αναφωνώντας με νόημα: « Δεν είναι βόας, δεν είναι κροταλίας…»